Liever was graaf Ulrich von Brockdorff-Rantzau, de eerste minister van Buitenlandse Zaken voor de Weimar Republiek, helemaal niet naar Parijs afgereisd. De vernedering van de geallieerde vredesvoorwaarden had hij zichzelf dan bespaard. Maar de druk van het westen was te groot. Zittend, wat voor hooghartig werd gehouden, diende Brockdorff-Rantzau de geallieerden dan maar van repliek. Dat niet zijn handen, maar zijn handschoenen de Duitse handtekening zetten, was een mooi staaltje nazipropaganda.
- Volgers van Veertien Achttien ontvangen deze aflevering per mail (do + mp3).